ΑΝΝΑ: "Αυτό το κομμάτι είναι καταπληκτικό."

06/09/2005

Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, έγραψε:

[…Όταν κάποιος πρόκειται να οικοδομήσει σπίτι, που πάλιωσε και χάλασε, βγάζει πρώτα τους ένοικους. Μετά γκρεμίζει το σπίτι. Και στη συνέχεια χτίζει λαμπρότερο. Και όσους βγάζει έξω δεν τους λυπάται αλλά μάλλον τους ευφραίνει. Διότι δεν προσέχουν το γκρέμισμα του ερειπωμένου, που φαίνεται. Φαντάζονται τη μελλοντική λαμπρή οικοδομή, που τώρα δεν την βλέπουν. Ο Θεός θέλει να κατασκευάσει νέα οικοδομή. Διαλύει το σώμα μας. Και την ψυχή, που κατοικεί μέσα στο σώμα, την βγάζει πρώτα έξω (τη στιγμή του θανάτου). Και ύστερα κατασκευάζει λαμπρότερο σπίτι (με την ανάσταση των σωμάτων) και ξαναβάζει μέσα την ψυχή, με απείρως τώρα μεγαλύτερη άνεση και δόξα. Ας μη προσέχουμε, λοιπόν το γκρέμισμα, αλλά τη μελλοντική λαμπρότητά μας».]


ΑΝΝΑ:

Αυτό το κομμάτι είναι καταπληκτικό. Πραγματικά καταπληκτικό. Και το έστειλες τώρα που σήμερα, σκεφτόμουν τη φίλη μου την Καίτη, έκλαιγα και για μένα, διότι η μητέρα μου, (πράττουσα πολύ καλώς) δώρισε το αυτόματο αμαξίδιο του αδερφού μου καθώς και το αυτόματο κρεββάτι του σε κάποιους που τα είχαν ανάγκη.

Εγώ έκλαψα σκεπτόμενη ότι, πάει, έχασα τον πατέρα μου νεαρή, χάνω τώρα τον αγαπημένο μου αδερφό πάνω που η ζωή μας πήγαινε να στρώσει και να χαμογελάσω λιγάκι πάλι συντρίφτηκα και φεύγουν τώρα και τα πράγματά του, άρα, διαλύεται το σπίτι μου...

...και στέλνεις αυτό το κείμενο.
Πραγματικά σταλμένο από το Θεό.
Ευχαριστώ.