Για πάντα μαζί, σ' αυτό το ανηφόρι που το λένε ζωή...

(03/10/2005)

Παναγιώτης:

Whatever your cross
Whatever your pain
There will always be sunshine
After the rain…

Για πάντα μαζί, σ' αυτό το ανηφόρι που το λένε ζωή...

Λένε:
«Ποιος να ξέρει στο βλέμμα του πίσω τι κρύβει…»

Λένε ακόμα:
«Μην προσπαθείς να διώξεις το σκοτάδι. Άνοιξε τρυπούλες για να έρθει το φως.».
Διαφορετικά: «Άρρωστος καιρός και η νύχτα πίσσα! Μίλια μακριά η Ανατολή…» (σύμφωνα με τον ποιητή Λευτέρη Παπαδόπουλο).


Άννα :
«...και πως θα σ' αποχωριστώ, και πως θα σου μακρύνω, και πως θα ζήσω δίχως σου το χωρισμόν εκείνο...» (ερωτόκριτος)


Παναγιώτης:

Δεν ξέρω αν βοηθάει σε μια τέτοια περίπτωση («χωρισμού») το επίκαιρο φαινόμενο της έκλειψης του ήλιου… Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι αυτό ήταν κακό σημάδι. Σήμερα ξέρουμε ότι είναι ένα απλό φυσικό φαινόμενο χωρίς καμία επίπτωση στον άνθρωπο… Είναι και αυτός (η έκλειψη) ένας μικρός «χωρισμός». Μπορεί η σελήνη να κρύψει τον ήλιο; ΟΧΙ! Μπορεί κάποιος χωρισμός να μας «πάρει τη ζωή»; ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ!