Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ: Θα μαθαίνετε νέα μου! Χαίρετε, και πάλι χαίρετε!

Ήταν Τετάρτη (4/8/2010), και ένα πρόβλημα υγείας (έντονη δυσφορία που είχα) συνεχιζόταν... Kαι επιδεινωνόταν τόσο, που στα σοβαρά σκεφτόμουν πια, να πάω και να βρω έναν καρδιολόγο για να με εξετάσει. Ήδη, από μια εβδομάδα πριν είχαν αρχίσει κάποια ανησυχητικά μηνύματα…

Την Τέταρτη λοιπόν που πέρασε,
συνδύασα την απογευματινή μου βόλτα, με το να ψάξω για να βρω τον καρδιολόγο της γειτονιάς. «Εδώ είναι ο γιατρός, τώρα μόλις πέρασε», μου είπε ο κ. Νικήτας, της ομώνυμης ταβέρνας όπου είμαστε και οι δυο πελάτες. Περνώντας όμως από το ιατρείο, τα βρήκα όλα κλειστά (είναι στον ίδιο όροφο με ένα μικροβιολογικό εργαστήριο). Σκέφτηκα λοιπόν να επισκεφτώ το πρωί το εργαστήριο αυτό, για μια γενική αίματος που είχα και χρόνια να κάνω, και με την ευκαιρία να βρω και τον γιατρό αυτό...

Την ίδια νύχτα όμως (χτες, Τέταρτη προς Πέμπτη) το πρόβλημα με την ενόχληση της καρδιάς «καλά κρατούσε»! Ξημέρωνε, και σκεφτόμουν σοβαρά να πάω «εδώ και τώρα» σε κάποιο νοσοκομείο, για να με… «προλάβουν». Πήρα όμως ένα «ντεπόν» και μετά κοιμήθηκα για μια ώρα περίπου. Ξύπνησα, και η ώρα ήταν 6 το πρωί. Αποφάσισα τότε να σηκωθώ και να πάρω τους δρόμους, αφού σε λίγο θα άνοιγε και το μικροβιολογικό εργαστήριο της γειτονιάς, που σας έλεγα. Πριν φύγω, άνοιξα βιαστικά τον υπολογιστή μου, και μέσα από το μπλογκ μου αυτό, έστειλα ένα «χαιρετισμό ...
http://xairete.blogspot.com/2010/08/blog-post_4858.html
(δεν ήξερα και πότε θα μπορούσα να έγραφα ξανά σε αυτό)
...και έφυγα για την εξέταση.


Εκεί όμως πληροφορήθηκα ότι ο καρδιολόγος είναι (από χτες) σε άδεια.

Γυρίζοντας σπίτι μετά την εξέταση αίματος, προσπαθούσα για αρκετή ώρα να βρω στο τηλέφωνο κάποιον καρδιολόγο για να με δει άμεσα, και δεν έβρισκα! Ακόμα και η οικογενειακή μας ιατρός (του ΙΚΑ) είχε βάλει αυτόματο τηλεφωνητή με μήνυμα ότι είναι σε διακοπές.

Σκέφτηκα τότε να ζητήσω βοήθεια...



Η βοήθεια ήταν πραγματική.

Μεταφέρθηκα αμέσως με νοσοκομειακό όχημα σε ένα καλό νοσοκομείο όπου και μου πρόσφεραν τις πρώτες βοήθειες: Υπογλώσσιο, αυτοκόλλητο φάρμακο για την καρδιά, και οξυγόνο! Στη συνέχεια (χτες το πρωί, ε;) κρίθηκε αναγκαία η εισαγωγή μου στο καρδιολογικό τμήμα του νοσοκομείου αυτού, για μια καλύτερη αντιμετώπιση του περιστατικού, και για έναν περαιτέρω έλεγχο... Πέρα από το καρδιογράφημα που ήδη είχε βγει, και το οποίο - δόξα τω Θεώ - δεν έδειχνε έμφραγμα!

Έτσι, με συνεχείς εξετάσεις και με ανάλογη θεραπευτική αγωγή, πέρασε η χθεσινή μέρα παραμονής μου
στο νοσοκομείο, που συνεχίστηκε και σήμερα. Δεν μου έγινε στεφανιογράφημα, και η αναγκαιότητα του θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα του σπινθηρογραφήματος και του τεστ κοπώσεως το οποίο έχει προγραμματιστεί να γίνει στο καλό αυτό νοσοκομείο.

Σας τα γράφω αυτά αιτούμενος την προσευχή σας. Σας τα γράφω για να μην ανησυχείτε αν δεν με βλέπετε να γράφω τακτικά τις μέρες αυτές. Προέχει η υγεία, βλέπετε!

Και μην ανησυχείτε! Όλα θα πάνε καλά!

Δεν φοβηθήκαμε απειλές προερχόμενες τόσο από την «αριστερά του Διαβόλου» όσο και από την
«δεξιά του Υψίστου»! Έτσι, δεν φοβόμαστε και τις άδικες κατάρες που χωρίς να βρουν εμάς, γυρίζουν (σαν μαύρα κοράκια) στην φωλιά τους, στα κεφάλια αυτών που τις εκτοξεύουν εναντίον μας!

Θα μαθαίνετε νέα μου! Χαίρετε, και πάλι χαίρετε!

Παναγιώτης

Υ.Γ.: Τώρα έμαθα και τα σχετικά αποτελέσματα, τόσο της εξέτασης του αίματος, όσο και του υπερηχογραφήματος καρδιάς. Και τα δυο, λένε ότι… «θα ζήσω»! :-)


ΣΧΕΤΙΚΑ:

Σάββατο, 07 Αυγούστου 2010

5 Ιστορίες του νοσοκομείου

Δεν υπάρχουν σχόλια: