Anny: "Παναγιώτη, τα λόγια σου μου κάνουν πάρα πολύ καλό..."

21/08/2005

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ έγραψε: [Αν το πλοίο της ζωής μας πρόκειται να συντριβεί οριστικά πάνω στα αφιλόξενα βράχια του θανάτου, τι νόημα έχει ένα τέτοιο ταξίδι;]

Κάποιες στιγμες λιποψυχώ και σκέφτομαι πως θα ειναι η ζωη μας απο δω και μπρος χωρις τον Νικολα... Μου φαινεται αδιανόητο ένας τόσο ζωηρός άνθρωπος να μην είναι ζωντανός.

Και μετά σκέφτομαι...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ έγραψε: [Αχ, ποιος μπορεί να σταθεί αδιάφορος μπροστά στο πρόβλημα του θανάτου; Ποιος μπορεί να πει ότι δεν τον απασχολεί και δεν τον συγκλονίζει; Το πρόβλημα αυτό ή το λύνει κανείς, ή αυτό γίνεται ο εφιάλτης του. Κάποια γεγονότα είναι αποκαλυπτικά. Φανερώνουν το δράμα της ψυχής που έχει στενέψει τους ορίζοντές της και δεν αντιμετωπίζει τα μεγάλα προβλήματα με το φως της αιωνιότητας. Μοιάζει με ουρανοδρόμο αετό καταδικασμένο να γυροφέρνει σε μια αυλή. Ποιες χαρές να ζήσει μια ψυχή, όταν της λέμε, ότι το παν τελειώνει σε ένα παγερό τάφο;] και δεν μπορώ να πεισθώ πως όλα γίνονται έτσι, τυχαία, χωρίς κανένα λόγο...

Anny: Παναγιώτη, τα λόγια σου μου κάνουν πάρα πολύ καλό κι έρχονται ακριβώς τη στιγμή που πάω να απελπιστώ. Σε ευχαριστώ πολύ που συνεχίζεις και γράφεις για μένα εδώ.

Χρόνια πολλά και καλά για τη γιορτή σου.