Σάββατο 30 Αυγούστου 2008

Ώστε όσοι πιστεύουμε σε Αυτόν να μη χαθούμε αλλά να έχουμε ΖΩΗ ΑΙΩΝΙΑ!..

Αγαπητή Άννα, χαίρε!

…Καλά κανείς και σκέφτεσαι τον αδελφό σου. Για «αιώνια μνήμη» λένε άλλωστε και οι ψαλμοί της Εκκλησίας μας. Θυμάσαι την παραβολή με τον φτωχό Λάζαρο και τον πλούσιο; Επίτηδες ο Χριστός αναφέρει το όνομα του φτωχού που ποτέ δεν θα ξεχάσει αφού τώρα είναι κοντά του και παρηγορείται από τα βάσανα της ζωής, ενώ ο πλούσιος σκληρός και άκαρδος δεν «μνημονεύεται» δεν αναφέρεται όνομα για αυτόν, είναι ξεχασμένος και από τον Θεό.

Ο Θεός δε, που είναι Αγάπη, βλέπει την αγάπη σου και αν θέλει να ανταμείψει και την πίστη σου (την αδιαμφισβήτητη) νομίζεις ότι δεν «θα έχει καλά» ήδη «εκεί ψηλά» τον αδελφούλη σου;

Εγώ πιστεύω ότι κανένα δάκρυ, καμία προσευχή δεν πάει χαμένη. Ο Θεός ούτε «γέρος» είναι ούτε και «πολυάσχολος» ώστε να μη μπορεί να ενδιαφερθεί και για σας…

…Για τα δυο αγαπημένα αδέλφια για τα οποία (και για αυτά!) έστειλε το Γιο Του στη γη να σταυρωθεί - να πληρώσει για όλους μας - ώστε όσοι πιστεύουμε σε Αυτόν να μη χαθούμε αλλά να έχουμε ΖΩΗ ΑΙΩΝΙΑ!..

Δεν υπάρχουν σχόλια: